باراد مامان

باراد عزیزم، خیلی وقته که فرصت نکردم بیام و برات بنویسم.راستش یکم درگیری هامون زیاد شده این روزها   از صبح تا عصر که سرکار یه مدت خیییلی طولانی هم تو مسیر رفت و آمد خیلی سخت میگذره بهم مامانی میدونم که به تو و بابایی مهربون هم خیلی داره سخت میگذره ولی فعلا چاره ای نداریم جز اینکه به خاطر یه آب و هوای بهتر و یه خونه بزرگتر و نزدیک بودن به خانواده مجبوریم این زحمت ها رو به جون بخریم. ولی واقعا این حرفا رو فقط بزار به حساب یه درد و دل مادر و پسری   همه این سختی ها و مشکلات رو حاضرم یه تاج گل کنم و بزنم به سرت تا بدونی دنیا دنیا مشکل در برابر یه لحظه شیرین زبونی ها و خنده های تو هیچه. خیلی دوستت دارم باراد هر چه بزرگتر میش...